Και η βρόχα έπεφτε…….

Για να ρωτήσω, εσύ που ξέρεις τα πολλά. Κι ο νου σου κατεβάζει, ένα καράβι σίδερο, πόσα βελόνια βγάζει? Συγνώμη, παρασύρθηκα. Άλλο ήθελα να ρωτήσω. Μπορείτε να μου εξηγήσετε, γιατί σε μερικούς ανθρώπους αρέσει η βροχή? (Ναι, ρωτάω εσένα πιο πολύ, που με διαβάζεις τώρα και γελάς, εκεί στο νησί, ξέρεις εσύ). Τι αρέσει δηλαδή? Βγήκα σήμερα το πρωί να τελειώσω κάτι δουλειές, και έγινα παπί. Και είχα και ομπρέλα. Ο δρόμος μέσα στη λασπουριά, (γιατί τα νερά δεν πάνε πουθενά είναι καταμεσής του δρόμου,) πεζοδρόμια δεν έχει, (τα είπαμε αυτά,) τα αυτοκίνητα περνάνε κι αν δεν χωθείς κάπου ανάμεσα, σ έχουν κάνει λες και βγήκες από λασπόλουτρα, τα λούκια από τις οικοδομές είναι συνήθως σπασμένα και τα νερά πέφτουν στην ομπρέλα σου, (αλλά πόσο νερό να αντέξει κι αυτή) τι άλλο θες, δηλαδή? Η μέρα είναι τόσο γκρίζα, που νομίζεις ότι είναι απόγευμα και πάει να βραδιάσει. (Εγώ τις λέω λευκές νύχτες αυτές).Μια μελαγχολία, ένα χάλι! Τι σας αρέσει ρε παιδιά? Που περπατάς και από πίσω πετάς λάσπη,( που συνήθως πέφτει στο παντελόνι σου)που η υγρασία φτάνει μέχρι το κόκκαλο! Μη μου αρχίσετε τα, είναι ρομαντική η βροχή, δε θα το αντέξω! Ρομαντική είναι την άνοιξη η βροχή, ή το καλοκαίρι, (που καίγεσαι και θες να δροσιστείς). Αλλά τώρα? Που τον είδατε τον ρομαντισμό τώρα? Να σε τρυπάει το νερό, κι εσύ να λες είναι ρομαντικό? Δε γίνετε να βρέχει μόνο εκεί που χρειάζεται? Οι γεωργοί ας πούμε, μπορεί να θέλουν τη βροχή τώρα, δε ξέρω, λέω. Ας βρέξει εκεί τότε. Γιατί πρέπει να βρέχει παντού? (Συγνώμη Θεέ μου, ότι θέλω λέω, είναι που κρυώνω ακόμη). Μετά από τόσα που σας είπα, ακόμη σας αρέσει η βροχή? (Εσένα εκεί πάνω στο νησί)?