Δύσκολη δουλειά της γυναίκας.

Αλήθεια, πόσοι ξέρετε για τη ζωή μιας γυναίκας? Για μιας παντρεμένης γυναίκας? Για μιας εργαζόμενης παντρεμένης γυναίκας? Για μιας εργαζόμενης παντρεμένης με παιδιά γυναίκας? Ααα..... μάλιστα, κατάλαβα, τίποτα! Γιατί να ξέρετε άλλωστε, εσείς δεν είστε γυναίκες, έχετε τα δικά σας προβλήματα. Δουλεύετε!!!!! Μάλλον δουλεύετε τους άλλους. Ναι..ναι, ξέρω, πέσατε σε φεμινίστρια. Σας πληροφορώ, ότι όχι δεν είμαι φεμινίστρια. Είμαι μια εργαζόμενη, παντρεμένη, με παιδιά γυναίκα. Αλλά και εργαζόμενη να μην ήμουν, και μόνο που είμαι παντρεμένη φτάνει, για να πω δύο λογάκια για τις γυναίκες. Αυτό που θα διαβάσετε τώρα , είναι το σχόλιο κάθε άντρα,σε μια γυναίκα που δεν εργάζεται. Λέει: "Δεν ξέρεις πως είναι εκεί έξω γι΄αυτό μιλάς." "Πρέπει να κουνάς το κεφάλι και να συμφωνείς με ότι χαζό κι΄αν σου πει το αφεντικό σου."" Να είσαι όρθιος ένα 8ωρο, και να μην προλαβαίνεις να πας ούτε για καφέ." " Αμ..το άλλο?" Λες κι εσύ, αχ ..Παναγία μου τι είναι το άλλο? " Να ξέρεις ότι είσαι πολύ καλός στη δουλεία σου κι αυτός να μη σου δίνει αύξηση." Σ΄αυτό θα συμφωνήσω. Αυτοί οι εργοδότες είναι το κάτι άλλο. Βγάζουν κι΄από τη μύγα ξύγκι Αλλά εγώ τι φταίω? Εγώ κύριε, δεν είμαι ένα 8ωρο όρθια, αλλά 16ωρο όρθια, κι΄εγώ κουνάω το κεφάλι με ότι χαζό μου΄πεις, και το πιο βασικό ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΙΣΘΟ!!!!! Που είναι ο δικός μου ΜΙΣΘΟΣ? Νομίζω ότι σηκωνόμαστε την ίδια ώρα ,το πρωί, σωστά? Μέχρι να φύγετε, εσύ και τα παιδιά, μου έχετε κάνει ένα μπάνιο και μια κουζίνα, σα΄να πέρασε ένα κοπάδι βουβάλια. Κάθε πρωί σκέφτομαι από που ν΄αρχίσω. Πρέπει να στρωθούν τα κρεβάτια, να μαζέψω όλα τα ρούχα που είναι πεταμένα σε καρέκλες και πάτωμα,(γιατί πρέπει να διαλέξουμε τι θα βάλουμε),να μαζέψω τις εφημερίδες που είναι ανοιχτές και χασκογελάνε μαζί μου,(από δύο εφημερίδες την ημέρα), να μαζέψω τα ποτήρια από το σαλόνι,(ξαφνικά όλοι διψάσανε νυχτιάτικα)που τ΄αφήσανε γιατί είναι και πολύύύύ μακριά η κουζίνα, να στρώσω τα ριχτάρια (τι τα ήθελα αναθέματα) που όπως κάθεσαι το βράδυ τα μισά κυλιούνται κάτω (και νομίζεις ότι θέλουν να πάρουν τα μάτια τους και να φύγουν,) να καθαρίσω το μπάνιο,από νερά και σαπούνια, (κανένα πλακάκι δε θα ήθελε να ήταν στη θέση του) ,να πλύνω τα πιάτα (φάγανε πρωινό τα χρυσούλια μου) ,να σκουπίσω, (με τόση τρίχα που μαζεύω,κουβέρτα πλέκουν) να σφουγγαρίσω. Μέχρι να στεγνώσει το πάτωμα, ας πάμε μια βόλτα στο φούρνο για ψωμί, γάλα, έ.....ας πάμε και μέχρι το σούπερ, η μικρή θέλει τα corn flakes με τα φρούτα, έ....και μέχρι το κρεοπωλείο, ας πεταχτούμε και μέχρι την λαϊκή δυο βήματα είναι, (μόνο 4 τετράγωνα) έ...........ας πάρω και λίγα χόρτα, τα τρώει ο άντρας μου. Α.......ξέχασα ότι τελείωσαν και τα μήλα και τα ακτινίδια. Δεν είναι εδώ αυτή που παίρνω τα μήλα, τώρα από που να πάρω?(Πρέπει να είναι απ' αυτήν, δεν τρώει το στεφάνι μου άλλα μήλα.) Ας πάρω λίγα να περάσουμε και όταν έρθει αυτή η κυρία με τα μήλα θα ξαναπάρω. Πω....πω Θεέ μου ,πως τα πάνε τώρα τόσο δρόμο?(Ξαφνικά τα δυο βήματα έγιναν εκατό δυο). Φτάνεις τελικά σπίτι. Πρέπει να τακτοποιήσεις αυτά που αγόρασες, να μαζέψεις τα πλυμένα πιάτα,(γιατί, αφού θα ξαναλερώσουν) και να καθαρίσεις τα χόρτα. Θέλουν καλό πλύσιμο, τόσο χώμα έχουν. Μέχρι να γίνει αυτό εγώ μπορώ να ξεσκονίσω, να μαζέψω τον κουβά, και να βάλω ένα πλυντήριο με τα σκούρα,(ο γιός μου χρειάζεται το μαύρο παντελόνι άμεσα). Ας βάλω και το φαί να γίνετε ,όπου νάναι θα έρθει η πρώτη πεινασμένη από το σχολείο. Να μαζέψω και τα νερά από τα χόρτα , να βάλω να βράσουν κι΄αυτά. Ωραία ,τώρα μπορώ να πιω ένα καφέ. Μάλλον, ας απλώσω πρώτα τα ρούχα και μετά ας πιω καφέ. Ξαφνικά ακούω τα κλειδιά στην πόρτα, ήρθε η κόρη, το πουλάκι μου (πάει ο καφές γαμώτο). Ακόμη δεν μπαίνει καλά- καλά μέσα στο σπίτι και φωνάζει, " πεινάω, τι φαΐ έχουμε"? Βάζω να φάει, και μετά μαζεύω πάλι πιάτα. Σε λίγο έρχετε ο άλλος, ο κανακάρης σου. Πάλι τα ίδια "πεινάω, τι τρώμε σήμερα?" Κρατιέμαι να μην πω κάτι αχαρακτήριστο και βάζω να φάει. ξαναμαζεύω πιάτα. Αφού φύγουν τα καμάρια μου στο δωμάτιο τους, (για διάβασμα,λέμε τώρα)έρχεται ο στύλος του σπιτιού. Αρχίζει κι εκείνος τα πεινάω σαν λύκος, και εσύ θέλεις να πιεις εκείνον τον καφέ ,από το πρωί. Όχι, δεν υπάρχει χρόνος γιατί το κοριτσάκι σου θέλει βοήθεια στα Μαθηματικά, το αγοράκι σου θέλει βοήθεια στα Αρχαία. Ο μπαμπάς πρέπει να πάρει τις εφημερίδες και να ξαπλώσει λίγο. Βλέπετε ήταν ένα "8ωρο όρθιος". Μέχρι να τελείωσεις με τα διαβάσματα, έχουν πεινάσει για βραδινό. Άντε...πάλι από την αρχή. Κατά τις 10 το βράδυ κι ΄αφού έχεις τελειώσει με όλα έ...........ας πιεις κι εσύ εκείνο το καφεδάκι. Λοιπόν? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΜΟΥ????????? Κι΄όταν ξέρεις ότι είσαι πολύ καλή στη δουλειά σου, γιατί δεν παίρνω ΑΥΞΗΣΗ???????? Και γιατί δεν προλαβαίνω να πιώ έναν καφέ έ..........??????????? Είναι δύσκολη δουλειά της γυναίκας.