Δ.Ε.Η....(Δεν Ενοχλούμε Ηγέτες)

Το πρόβλημα έχει γίνει σοβαρό. Μόλις μάθαμε όλοι οι Έλληνες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουμε ποτέ σύνταξη. Όχι ότι δεν το ξέραμε, αλλά είχαμε μια κρυφή ελπίδα, μήπως, ίσως, να δούμε...κάτι τέτοια λέγαμε. Αλλά τώρα το ξεφούρνισαν το ασφαλιστικό πρόγραμμα. Άρχισαν λοιπόν κι οι απεργίες. Λογικό δεν σου ακούγεται? Όσοι μπορούν φυσικά να κάνουν απεργία. Εγώ δεν μπορώ, για παράδειγμα. Είμαι στον ιδιωτικό τομέα. Όλοι στο Δημόσιο όμως μπορούν να κάνουν. Και μπράβο που μπορούν, γιατί πως αλλιώς να δείξουν ότι δεν το δέχονται αυτό που θέλουν να φορτώσουν στην πλάτη τους, οι από πάνω? Αλλά εγώ τι σου φταίω? Θέλεις Υπάλληλε της Δ.Ε.Η. να απεργήσεις? Πολύ ωραία! Δεν σημαίνει αυτό ότι θα κατεβάσεις διακόπτες. Η Δ.Ε.Η. δεν είναι δική σου, δεν είναι μαγαζί σου, όποτε θέλεις να ανοίγεις κι όποτε θέλεις να κλείνεις. Είναι δική μου. Όπως κι εσύ είσαι Υπάλληλος δικός μου. Σε πληρώνω και μάλιστα πολύ καλά. Πως κλείνεις τους διακόπτες? Και ζητάς και την κατανόηση μου κι από πάνω. Ποια κατανόηση θα έχεις από μένα, όταν έρχομαι από τη δουλειά και δεν μπορώ να μπω καν στο σπίτι μου, γιατί δε βλέπω, να κάνω ένα μπάνιο, να διαβάσω τι έχω να κάνω αύριο? Και άντε άσε με εμένα. Ο ανθρωπάκος που είναι στο αναπνευστικό μηχάνημα 24 ώρες το 24άωρο, τι κατανόηση να δείξει? Έχει γίνει μπλεδί, και είναι θέμα ωρών να πει τον Δεσπότη Παναγιώτη. Τους από πάνω δεν τους αγγίζεις καθόλου. Αυτούς πρέπει να χτυπήσεις, όχι εμένα. Αντί λοιπόν να μου κόψεις το ρεύμα, θα έπρεπε να μου το παρέχεις δωρεάν, για όλες τις μέρες που απεργείς. Να χτυπήσεις εκεί που πονάνε. Μόνο κάτι τέτοιο τους κουνάει από τις θέσεις τους. Πάντως εγώ δε θα σου δείξω καμία κατανόηση.