Δε φταίω εγώ...αφού!!

Είπες λόγια που θα μείνουν,

για πάντα στο μυαλό μου...

πως σου είχα γίνει βάρος,

και σε εκμεταλευόμουν.

Δεν ακούω πια κανέναν,

πάντα ζούσα μοναχός μου,

πόσο ντρέπομαι που ήσουν

η ζωή και ο θανατός μου!

Πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι άφαντος για σένα,

κι όλα όσα σε θυμίζουν

θλιβερά και σκουριασμένα...

πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι ευθεία στη στροφή σου...

μήπως έτσι καταλάβεις,

την αυτοκαταστροφή σου!

Είπες σε όλους πως ζητούσα,

να σαι βλέπω να υποφέρεις,

μα γνωρίζεις την αλήθεια...

πως την ξέρω και την ξέρεις!

Μου είναι αδιάφορο δεν θέλω,

να αποδείξω το δικό μου,

θα σ'αφήσω σκονισμένη,

στου μυαλού το υπόγειο μου...

Πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι άφαντος για σένα,

κι όλα όσα σε θυμίζουν

θλιβερά και σκουριασμένα...

πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι ευθεία στη στροφή σου...

μήπως έτσι καταλάβεις,

την αυτοκαταστροφή σου!

Πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι άφαντος για σένα,

κι όλα όσα σε θυμίζουν

θλιβερά και σκουριασμένα...

πουθενά δεν θα υπάρχω,

θα μαι ευθεία στη στροφή σου...

μήπως έτσι καταλάβεις,

την αυτοκαταστροφή σου!